P.o. Zwykle 75 mg 1 ×/d, po posiłku; tabletki połykać w całości. Zapobieganie zakrzepicy naczyń wieńcowych u osób z licznymi czynnikami ryzyka, zapobieganie zakrzepicy żylnej i zatorowości płuc u osób długotrwale unieruchomionych (np. po dużych zabiegach chirurgicznych jako uzupełnienie innych metod profilaktyki). Osoby z problemami kardiologicznymi powinny przemyśleć to, jaką szczepionkę przeciw COVID-19 wybrać. Mufid Majnun/ mięśnia sercowego stanowi jedno z powikłań po szczepieniu przeciwko COVID-19. Jest to bardzo groźny dla zdrowia stan zapalny. Wyjaśniamy, jak często występuje zapalenie mięśnia sercowego po szczepieniu na COVID-19 i jaki ma mięśnia sercowego (ZMS, ang. myocarditis) to bardzo groźny dla zdrowia stan zapalny, który może upośledzać pracę serca, powodując zaburzenia rytmu serca, kołatanie, a nawet niewydolność serca. ZMS często występuje podczas infekcji wirusowej, ale według badań opublikowanych w piśmie „Circulation” może go wywołać również szczepienie przeciwko COVID-19 preparatem mRNA (Pfizer lub Moderna).Zobacz także:Przyczyny i objawy zapalenia mięśnia sercowegoSkutki uboczne szczepienia przeciw COVID-19 u dzieci. Jakie występują najczęściej?Zapalenie mięśnia sercowego po szczepionkach mRNA u młodych mężczyznNaukowcy postanowili przyjrzeć się przypadkom zapalenia mięśnia sercowego u młodych osób poniżej 21. roku życia. Zebrali oni dane z 26 ośrodków pediatrycznych w USA i Kanadzie. Przeanalizowali 139 przypadków młodych osób w wieku 12-20 lat, u których w ciągu 1 miesiąca po szczepieniu przeciw COVID-19 wystąpiło zapalenie mięśnia sercowego. Większość uczestników badania stanowili nastolatkowie płci męskiej w średnim wieku 15,8 98 proc. wszystkich badanych przypadków zapalenia mięśnia sercowego nastąpiło po podaniu szczepionki mRNA, a 91 proc. po przyjęciu drugiej dawki szczepionki. Najczęstszymi objawami, na które skarżyli się pacjenci, były: ból w klatce piersiowej, gorączka i mięśnia sercowego u tych osób zostało potwierdzone za pomocą rezonansu magnetycznego. Objawy pojawiły się średnio 2 dni po zaszczepieniu. Większość pacjentów z ZMS przebywała w szpitalu przez 2-3 dni, a przebieg ich choroby był łagodny. Około 20 proc. badanych trafiło na oddział intensywnej terapii, ale żadna osoba nie zmarła. U podobnego odsetka pacjetnów krótkotrwale została osłabiona funkcja lewej komory serca. Jednak później nastąpiło całkowite przywrócenie sprawności tego mięśnia sercowego po szczepieniu ma łagodny przebiegWedług autora badania, prof. Dongngan T. Truonga, zapalenie mięśnia sercowego po przyjęciu szczepionki na COVID-19 występujące u osób w wieku poniżej 21 lat, ma łagodny przebieg i szybko podkreślają także, że w analizie wzięto pod uwagę tylko osoby zgłaszające się do szpitala, co sugeruje, że miały one silniejsze objawy niż te, które mogły przejść ZMS łagodniej lub bezobjawowo. Naukowcy nadal nie wiedzą, jakie będą długoterminowe skutki wystąpienia zapalenia mięśnia sercowego po szczepieniu przeciw COVID-19. Potrzebne są dalsze obserwacje i analizy oraz trzeba wyznaczyć czynniki ryzyka i mechanizmów powstawania tego rzadkiego, ale bardzo groźnego dla zdrowia i życia powikłania poszczepiennego. Szczególnie, że schorzenie to występuje głównie u młodzieży i młodych dorosłych, a szczepionki dostępne są już także dla zgłaszania siebie lub dziecka na szczepienie należy więc pamiętać, aby poinformować lekarza kwalifikującego do szczepienia przeciwko COVID-19 o wszelkich występujących lub przebytych schorzeniach kardiologicznych. W przypadku przeciwwskazań do przyjęcia szczepionki mRNA należy wybrać szczepionkę wektorową (AstraZeneca lub Johnson&Johnson), ponieważ korzyści ze szczepienia nadal przewyższają ryzyko wystąpienia skutków ubocznych i chronią przed ciężkim przebiegiem ofertyMateriały promocyjne partnera
Po kliknięciu w nie możesz zapoznać się z ofertą na konkretny produkt – nie ponosisz żadnych kosztów, a jednocześnie wspierasz pracę naszej redakcji i jej niezależność. SPIS TREŚCI. #Nagle21. Internauci tropią zgony wśród młodych ludzi; Jakie skutki uboczne wywołują szczepionki przeciw COVID-19? NOP-y po szczepieniu przeciw
Kleszczowe zapalenie mózgu (odkleszczowe zapalenie mózgu, KZM) to zespół neurologicznych komplikacji występujących po zakażeniu flawiwirusami przenoszonymi przez kleszcze. Źródłem infekcji jest pokąsanie przez zakażonego kleszcza (osobnika dorosłego, nimfę, niemal niewidoczną larwę) lub kontakt z jego zakażonymi płynami ustrojowymi. Zakażenie szerzy się również drogą pokarmową na skutek spożycia niepasteryzowanego mleka zakażonego zwierzęcia (głównie pochodzącego od kóz) oraz poprzez transfuzję krwi lub przeszczep narządów od dawcy który był w fazie wiremii (obecności wirusa we krwi). Okres inkubacji choroby wynosi od 4 do 28 dni (średnio 10 dni). U dzieci jest dłuższy w porównaniu do dorosłych. Pierwotne zakażenie w większości przypadków (90%) przebiega bezobjawowo lub ma charakter grypopodobny. Druga faza zakażenia (zajęcie ośrodkowego układu nerwowego) ma miejsce w 7-14 dni po wystąpieniu objawów grypopodobnych. Opisano trzy typy kleszczowego zapalenia mózgu (analogicznie do 3 podtypów wirusa): środkowoeuropejski (występujący w Polsce), syberyjski, dalekowschodni. Podtypy wirusa różnią się rodzajem kleszcza, w którego organizmie bytują (Ixodes ricinus obecny w Polsce) oraz ciężkością wywoływanej choroby (najłagodniejsza postać po zakażeniu odmianą środkowoeuropejską). Kleszczowe zapalenie mózgu to choroba groźna w każdym wieku. Objawowe zakażenia stwierdza się najczęściej u osób powyżej 20 roku życia. Ciężkość przebiegu choroby wzrasta z wiekiem. Młodzież i dorośli chorują ciężej niż małe dzieci. Im człowiek jest starszy tym częściej występują powikłania i przypadki śmiertelne. Wśród chorych przeważają mężczyźni. Jakie są objawy kleszczowego zapalenia mózgu? Kleszczowe zapalenie mózgu ma typowo, dwufazowy przebieg oraz nieprzewidywalne następstwa. Wstępne objawy choroby pojawiają się w ciągu dwóch tygodni i przypominają przeziębienie, ogólna niedyspozycja, gorączka ok. 38oC, bóle głowy, stawów, mięśni, objawy nieżytu górnych dróg oddechowych, niekiedy nudności, wymioty. Pierwsza faza zakażenia trwa zwykle 1-9 dni. Jeżeli nie dochodzi do zajęcia układu nerwowego, chory powraca do zdrowia. W przypadku, gdy wirusy przedostaną się do układu nerwowego, rozwija się druga faza choroby. Obie fazy przedziela okres remisji, który trwa 1-9 dni. Druga faza choroby, trwająca kilka tygodni, a nawet miesięcy, charakteryzuje się: nagłym skokiem gorączki (ok. 40oC), zmianą nastroju (depresja), nękającymi bólami i zawrotami głowy, wymiotami, światłowstrętem, oczopląsem, niekiedy widzeniem podwójnym, niedosłuchem, spadkiem ciśnienia krwi, drżeniem zamiarowym, niedowładami wiotkimi, zaburzeniem świadomości, niekiedy jej utratą, sztywnością karku. Zajęcie ośrodkowego układu nerwowego przez wirusa może wywoływać zapalenie rdzenia kręgowego, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych lub zapalenie mózgu i opon mózgowo-rdzeniowych. Jakie rodzaje szczepionek przeciw kleszczowemu zapaleniu mózgu są dostępne w Polsce? Obecnie w Polsce są dostępne 2 szczepionki o podobnym składzie. Obie szczepionki zawierają wirusa KZM odmiany centralnoeuropejskiej i są podobne pod względem indukowania odporności przeciw odkleszczowemu zapaleniu mózgu. Szczepionki te są inaktywowane (zabite) i można je stosować nawet w stanach upośledzenia odporności. Ponieważ nie przeprowadzono badań oceniających jednoczesne podawanie szczepionek przeciw kleszczowemu zapaleniu mózgu z innymi szczepionkami, dlatego należy je podawać osobno. Dlaczego warto się szczepić przeciw kleszczowemu zapaleniu mózgu? Szczepienie jest najskuteczniejszym sposobem zapobiegania zachorowaniu na kleszczowe zapalenie mózgu. Zachorowaniu możemy dodatkowo zapobiec poprzez unikanie ekspozycji na kleszcze poprzez stosowanie odpowiedniej odzieży, środków odstraszających kleszcze (tzw. repelentów), wczesne rozpoznanie obecności kleszczy i ich usunięcie z powierzchni skóry oraz gotowanie lub pasteryzację mleka. Nie znamy skutecznych leków. Terapia kleszczowego zapalenia mózgu polega na podawaniu leków przeciwbólowych i przeciwzapalnych które łagodzą objawy choroby. Szczepionka przeciwko kleszczowemu zapaleniu mózgu w Programie Szczepień Ochronnych W Polsce szczepienia przeciwko kleszczowemu zapaleniu mózgu są zalecane (niefinansowane z budżetu Ministra Zdrowia). osobom przebywającym na terenach o nasilonym występowaniu tej choroby, w szczególności: ludziom zatrudnionym przy eksploatacji lasu, stacjonującemu wojsku, funkcjonariuszom straży pożarnej i granicznej, rolnikom, młodzieży odbywającej staże i praktyki zawodowe, osobom szczególnie często podejmującym aktywność fizyczną poza pomieszczeniami (np. biegacze, spacerowicze, grzybiarze, właściciele psów, myśliwi, rodziny z małymi dziećmi, innym osobom podejmującym aktywność fizyczną na świeżym powietrzu, w szczególności turystom i uczestnikom obozów i kolonii. Źrółdło:
\n \n \n\nzapalenie mózgu po szczepieniu
Żółtaczka Szczepienia Interna Medycyna rodzinna. Lek. Izabela Górkiewicz-Kot Internista. 60 poziom zaufania. Moze byc przesuniete ,jesli jest taka koniecznosc. źle się czuje po szczepieniu przeciw żółtaczce mam temperaturę nie mogę spać boli cała ręka, szczepienie miałem 6 listopada, chory nie byłem.
Tak, to prawda: po szczepieniu może dojść do zapalenia mięśnia sercowego. Ale jeśli w ogóle taka sytuacja się zdarzy, a dzieje się tak niezwykle rzadko, choroba przebiega łagodnie i szybko kończy się wyzdrowieniem – podkreśla prof. Artur Mamcarz, kierownik III Kliniki Chorób Wewnętrznych i Kardiologii Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego (WUM). Najczęściej zapalenie mięśnia sercowego to – także zwykle niegroźne - powikłanie infekcji wirusowej. rys. Krzysztof "Rosa" Rosiecki Jak często zdarza się zapalenie mięśnia sercowego? Nie mamy precyzyjnych danych dotyczących częstości jego występowania, dlatego, że zapalenie mięśnia sercowego, które wiąże się z poważnymi następstwami, występuje bardzo rzadko. Rzecz w tym, że o ile w przypadku zawału czy nadciśnienia tętniczego rozpoznanie jest związane z pewnymi dość oczywistymi procedurami, jak np. zmierzenie ciśnienia tętniczego, wykonanie EKG, czy próby wysiłkowej, to aby zdiagnozować zapalenie mięśnia sercowego w sposób pewny, trzeba byłoby zrobić biopsję serca. A to już inwazyjne badanie, więc wykonuje się je tylko w razie konieczności. W jaki sposób, poza biopsją, możemy przekonać się czy doszło do zapalenia mięśnia sercowego? Ponieważ w czasie wirusowej infekcji dochodzi do pewnych widocznych zmian w mięśniu sercowym, w celu postawienia diagnozy wykonuje się badanie EKG, echo serca lub rezonans magnetyczny. Można też założyć pacjentowi Holtera, by zaobserwować czy zapaleniu towarzyszą zaburzenia rytmu serca. Potwierdzenie procesu zapalnego dają nam też badania laboratoryjne, w których pojawia się podwyższone OB czy wzrost stężenia enzymu CK (kinazy kreatynowej), lub też troponin, które są uwalniane z uszkodzonych komórek mięśniowych. Tego rodzaju wyniki mogą świadczyć o zapaleniu. Brzmi dość groźnie. To ciężka choroba? Wszystko zależy od ciężkości zapalenia. Przebieg tej choroby bywa różny: od bardzo łagodnego, wręcz subkliniczngo, o którym czasem nawet nie wiemy, że miał miejsce, po taki z piorunującym przebiegiem, który ciężko przegapić, związany z ciężkim uszkodzeniem komórek mięśniowych serca. W tym pierwszym przypadku zazwyczaj nie wykonuje się żadnych badań, ponieważ nic wielkiego się z człowiekiem nie dzieje. Co to konkretnie znaczy? Że człowiek odczuwa pewne „zwiewne” objawy, takie jak bóle w klatce piersiowej czy pogorszenie tolerancji wysiłku, które po jakimś czasie mijają i tyle. Trochę dokuczliwe, ale niegroźne. Ale czasem jest gorzej... Im więcej komórek serca ulega uszkodzeniu, tym objawy są cięższe, bardziej dynamiczne. Jeśli dochodzi do zaburzeń rytmu serca, to w zależności od ich ciężkości musimy interweniować: wszczepić kardiowerter – defibrylator, a nawet zakwalifikować pacjenta do przeszczepienia serca, bo tylko tak można go uratować. Ale takie sytuacje są niezwykle rzadkie. U nas w Klinice taki przypadek mieliśmy ponad rok temu: trafiła do nas 50-letnia pacjentka z niską frakcją wyrzutową i potencjalnie śmiertelną arytmią. Doszło u niej, już na oddziale, do zatrzymania krążenia, musieliśmy podjąć decyzję o wszczepieniu kardiowertera. Ale to naprawdę jednostkowe przypadki. Jak dochodzi do takiego zapalenia serca? Wiąże się ono z infekcjami wirusowymi. Najczęściej spowodowane jest enterowirusami, szczególnie wirusem Coxsackie typu B. Do innych wirusów odpowiedzialnych za wystąpienia zapalenia mięśnia sercowego zaliczamy wirus Epsteina-Barra, cytomegalii, ospy, półpaśca, zapalenia wątroby, świnki i grypy. Czynnikiem chorobotwórczym mogą być również pierwotniaki z rodzaju Toxoplasma oraz bakterie, np. maczugowiec błonicy. Także wirus Sars-Cov-2, o czym sporo się swego czasu mówiło, może powodować zapalenia mięśnia sercowego. Uznaje się, że w czasie epidemii np. grypy , 3 do 5 proc. pacjentów, którzy mają infekcję górnych dróg oddechowych ma różne objawy „sercowe” i zmiany w EKG. Co wskazuje na przebycie zapalenia mięśnia sercowego? Kiedy po infekcji, łagodnej lub bardziej intensywnej, u pacjenta występuje nagłe pogorszenie tolerancji wysiłku: łatwiej się męczy, ma zadyszkę przy niewielkiej aktywności, np. nie może wejść po schodach, ma uczucie kołatania serca, duszności, bóle w klatce piersiowej. Warto zgłosić się z takimi objawami do lekarza, który postawi diagnozę lub zleci badania. Równie dobrze takie objawy mogą bowiem wystąpić po infekcji bez zajęcia serca. Wtedy trzeba szukać przyczyny. Jeśli doszło do zapalenia mięśnia sercowego jakie to może mieć to konsekwencje? W większości objawy mijają i wszystko wraca do normy. Dolegliwości są na tyle słabe, że chory nawet nie idzie z tym do lekarza. Czasami zdarza się, że uszkodzenie jest trwałe i dochodzi do niewydolności serca, czasami, jak już wspomniałem zaburzenia rytmu serca wymagają wszczepienia defibrylatora kardiowertera. W lżejszych przypadkach pacjentowi zaleca się odpoczynek, wyspanie się, zwolnienie trochę tempa, unikanie wysiłku, ograniczenie spożywania alkoholu i papierosów. Jeśli przebieg zapalenia był cięższy, chorego leczy się przeciwzapalnie sterydami, ale nie niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi, których w tej sytuacji raczej powinniśmy unikać, bo mogą, zwłaszcza w ostrej fazie, nasilać zapalenie. Czy są jakieś predyspozycje to takiej reakcji na infekcję? Osoby z upośledzonym układem odporności mają zwiększone ryzyko zachorowania przy każdej infekcji. Podobnie osoby z chorobami autoimmunologicznymi. Jeśli chodzi o inne osoby – trudno powiedzieć komu przytrafi się takie powikłanie. Niektórzy uważają, że szczepienia przeciw COVID-19 wywołują zapalenie mięśnia sercowego. Jak często się to zdarza? Odpowiem na to w ten sposób: przede wszystkim takie zagrożenie stwarza wirus SARS-CoV 2 – po przechorowaniu COVID-19 zapalenie mięśnia sercowego zdarza się bowiem dużo częściej niż po szczepieniu. Wciąż uczymy się tej choroby, nie do końca znamy wszystkie jej mechanizmy, ale wiemy już na pewno, że u pewnej grupy osób po przechorowaniu COVID-19 dochodzi do long-covid, w którym jedną z dolegliwości jest właśnie zapalenie mięśnia sercowego objawiające się przewlekłym zmęczeniem, kołataniem serca, przyspieszonym biciem serca, zaburzeniami rytmu. Natomiast po szczepieniu zdarza się to niezwykle rzadko. Sytuacja jest podobna jak z powikłaniami zakrzepowymi, które w przypadku infekcji COVID-19 u pacjentów leczonych w szpitalu zdarzają się nawet w 70 proc., a po szczepieniu – owszem też, ale kilkanaście tysięcy razy rzadziej. Warto też dodać, że wszystkie opisane zapalenia mięśnia sercowego, które zdarzyły się po szczepieniu, przebiegały łagodnie i szybko kończyły się w wyzdrowieniem, nie należy się więc nimi przejmować. Większe zagrożenie stwarzają dostępne bez recepty leki z grupy niesteroidowych przeciwzapalnych, które mają ogromny potencjał wystąpienia działań niepożądanych w postaci podrażnienia błony śluzowej żołądka, wrzodów żołądka, krwawienia z przewodu pokarmowego, wzrostu ciśnienia, udaru mózgu itd. Tego typu powikłania występują raz na 2,5 tysiąca i niewiele osób się tym przejmuje, a ekscytujemy się niegroźnymi powikłaniami poszczepiennymi, które występują raz na 250-300 tys. Rozmawiała Monika Wysocka, Prof. dr hab. med. Artur Mamcarz, kardiolog Kierownik III Kliniki Chorób Wewnętrznych i Kardiologii WL WUM, członek zarządu Polskiego Towarzystwa Medycyny Stylu Życia, członek zarządu Polskiego Towarzystwa Leczenia Otyłości, członek Komisji Medycznej POKI. Autor licznych opracowań monograficznych z zakresu kardiologii.
Zapalenie mózgu jest dość częstym powikłaniem po szczepieniach Hep B (Wzw B) podawanych noworodkom oraz po innych szczepieniach, podawanych nieco starszym niemowlętom. Autyzm jest chroniczną postacią takiego zapalenia mózgu.
· Nie ma leku, który można zastosować, by zahamować namnażanie się tego wirusa. Stosuje się wyłącznie leczenie objawowe. Dlatego tak ważna jest profilaktyka · Możemy się chronić poprzez zakładanie odpowiednich ubrań, używanie środków odstraszających czy unikanie miejsc, gdzie mogą być kleszcze. Ale bezapelacyjnie najlepszą metodą jest szczepienie · Schemat obejmuje podanie trzech dawek szczepionki. W trakcie trwającego sezonu aktywności kleszczy spodziewana ochrona jest wystarczająca po pierwszych dwóch dawkach Epidemia koronawirusa przypomniała nam jak zbawienne są skuteczne szczepienia. W tym roku, wielu z nas, unikając tłocznych miejsc wybrało odpoczynek lub sport na świeżym powietrzu. Niestety, tu gdzie unikamy koronawirusa wystawiamy się często na ataki kleszczy, które są aktywne już przy 5-7 stopniach Celsjusza i nieustannie szukają żywiciela. KZM. Czym jest kleszczowe zapalenie mózgu? Kontakt z kleszczami może skończyć się zakażeniem jedną z najczęstszych chorób odkleszczowych, czyli kleszczowym zapaleniem mózgu (KZM). To choroba niezwykle groźna, na którą nie ma lekarstwa. Tymczasem w Polsce już co szósty kleszcz może być zakażony tym wirusem. Kleszczowe zapalenie mózgu jest chorobą powodowaną przez wirus KZM Do zainfekowania dochodzi w wyniku ukłucia przez kleszcza. Kleszczowe zapalenie mózgu rozwija się zazwyczaj w dwóch fazach. W pierwszej najczęściej występuje gorączka, bóle głowy i mięśni, czyli objawy przypominające grypę. W drugiej fazie u niektórych wirus może zaatakować system nerwowy, co prowadzi do łagodnej lub ciężkiej postaci zapalenia opon mózgowych. Mogą wystąpić silne bóle głowy, wysoka temperatura ciała czy sztywność karku. Ta faza choroby może również przybrać postać ciężką, czyli zapalenie mózgu i rdzenia kręgowego. W skrajnych przypadkach mogą wystąpić poważne powikłania neurologiczne, w tym zaburzenia świadomości, mowy, a nawet połykania. Zdarzają się również przypadki paraliżu czy śmierci. Choroba często nie jest rozpoznana i rejestrowana, a jej następstwa (powikłania) mogą pojawić się z opóźnieniem i być przyczyną dolegliwości przez całe życie. Bardzo niebezpieczne jest to, że nie ma leczenia przyczynowego choroby i nie możemy skutecznie neutralizować i eliminować wirusa – podkreśla dr n. med. Grażyna Semczuk specjalista chorób zakaźnych wojewódzki konsultant w dziedzinie chorób zakaźnych dla województwa lubelskiego. Wirusem kleszczowego zapalenia mózgu można się zakazić poprzez ukłucie kleszcza, ale także przez wypicie lub zjedzenie niepasteryzowanych wyrobów mlecznych. Wirus bytuje w ślinie kleszcza, więc przed zachorowaniem nie uchroni nas nawet szybkie usunięcie pajęczaka. Jak się zatem bronić? Najlepszym rozwiązaniem są szczepienia ochronne, które niemal w 100 proc. chronią nas przez zachorowaniem na KZM. Szczepienie przeciwko kleszczowemu zapaleniu mózgu Kto powinien się zaszczepić? Tak naprawdę narażeni jesteśmy niemal wszyscy. Osoby, które uprawiają sport, działkowicze, ludzie mieszkający w pobliżu lasu itd. Każda osoba, która chętnie spędza czas na świeżym powietrzu znajduje się w grupie ryzyka. Są zawody, których wykonywanie związane jest ze stałym całorocznym kontaktem z kleszczami i możliwością zakażenia kleszczowym zapaleniem mózgu. W przypadku takich zawodów jak np. rolnicy, leśnicy i inni pracownicy leśni, przyrodnicy szczególnie wskazane są szczepienia przeciwko kleszczowemu zapaleniu mózgu. Takie szczepienia są także bardzo ważne w przypadku osób z chorobami obniżającymi odporność, przyjmującymi leczenie obniżające odporność (np. immunosupresja, sterydoterapia), chorujących na cukrzycę. Osoby te bowiem zakażają się łatwiej i chorują ciężej na kleszczowe zapalenie mózgu - dodaje dr n. med. Grażyna Semczuk, ekspert kampanii „Nie igraj z kleszczem. Wygraj z kleszczowym zapaleniem mózgu”. Szczepionka przeciw kleszczowemu zapaleniu mózgu to szczepionka inaktywowana. Pełną ochronę osiąga się po przyjęciu trzech dawek , a następnie przyjmuje się dawki przypominające co trzy-pięć lat. Aby uzyskać ochronę w momencie aktywności kleszczy, wystarczy się zaszczepić zimą lub wczesną wiosną. Na ukłucie kleszczy jesteśmy narażeni między marcem a listopadem, choć w przypadku ciepłych zim ich aktywność może trwać od stycznia do grudnia. Szczepienia nie są obowiązkowe, w kalendarzu szczepień są zalecane. Do szczepienia na kleszczowe zapalenie mózgu kwalifikuje zawsze lekarz. gorączkę, ból głowy, nudności i wymioty, biegunkę. Ponadto obserwuje się objawy podstawowej choroby wirusowej. Szczególnie ciężki przebieg charakteryzuje opryszczkowe zapalenie mózgu, objawy obejmują zaburzenia świadomości czy wysoką gorączkę. Obserwuje się też zaburzenia przytomności aż po śpiączkę włącznie.
Powikłania po szczepionce na COVID-19 będą dodatkowo monitorowane podczas akcji masowych szczepień w USA. W dokumencie opublikowanym przez Amerykańską Agencję ds. Żywności i Leków (FDA) znalazła się lista możliwych efektów niepożądanych po przyjęciu szczepionki na szczepionek na COVID będzie szczegółowo monitorowane w trakcie akcji szczepień. Długa lista możliwych powikłań. Źródło: Agencja Gazeta, fot: Jakub OrzechowskiWedług komitetu doradczego ds. szczepionek FDA potencjalne skutki uboczne podania szczepionki mogą obejmować ostre rozsiane zapalenie mózgu, zapalenie mięśnia sercowego, poprzeczne zapalenie rdzenia kręgowego, zapalenie opon mózgowych, udar czy odczyny te choroby mają zwracać uwagę lekarze pacjentów po szczepieniu i raportować do bazy danych FDA. Amerykanie tworzą specjalny system monitorowania skutków działania szczepionki przeciwko przejaw ostrożności w stosowaniu szczepionek. Przypomnijmy, że produkt firmy Pfizer w badaniu na 43,2 tys. uczestnikach został uznany za bezpieczny. Poważniejsze powikłania zgłosiło mniej niż 1 proc. testowanych. - Przedstawiona lista odnosi się do możliwych, ale potencjalnych powikłań po szczepieniu. Celowo wybrano bardzo poważne stany, bo nikt nie będzie się przejmował łagodnymi odczynami poszczepiennymi jak bólem ręki w miejscu szczepienia czy stanem podgorączkowym. Liczą się poważne, aczkolwiek bardzo rzadkie potencjalne działania niepożądane - komentuje w rozmowie z Wirtualną Polską dr hab. Ernest Kuchar z Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego. Nasz rozmówca podkreśla, że z badań klinicznych wynika, iż ryzyko ciężkich powikłań po szczepieniu jest W rzeczywistości niezwykle trudno będzie ustalić związek na przykład udarów ze szczepieniem. Udary to jedna z głównych przyczyn wszystkich zgonów w USA, podobnie jak w Polsce. Aby dostrzec w tym jakąkolwiek prawidłowość związaną ze szczepionką, udarów musiałoby być znacznie więcej niż zwykle - uwagę na ryzyko, że wielu zaszczepionych będzie miało skłonność do przypisywania każdej dolegliwości właśnie szczepionce. Nadzór nad bezpieczeństwem szczepionek COVID-19 przez amerykańska agencję FDA. Tak wygląda lista możliwych skutków zdarzeń niepożądanychŹródło: fot: na COVID. Ryzyko powikłań mniejsze niż 1 proc. Według pełnego raportu z badań klinicznych szczepionki Pfizer w USA, 64 zaszczepione osoby - czyli 0,3 proc. - zgłosiły lekarzom powiększenie węzłów chłonnych. U kilku pacjentów szczepionka wywołała ból barku, drętwienie nogi czy arytmię raporcie czytamy, że "alert bezpieczeństwa zostałby uruchomiony" po pojawieniu się jednego rodzaju powikłań u 11 proc. testowanych osób. Nic takiego nie miało kolei w raporcie z badań szczepionki AstraZeneca informowano o kilku przypadkach poprzecznego zapalenia rdzenia kręgowego (powoduje niedowład kończyn czy zaburzenia czucia).Podczas testów obu firm zmarło 6 osób. Tych zgonów nie powiązano jednak ze szczepionkami. Wynikały z przyczyn naturalnych (udar i zawał) lub zdarzeń losowych: wypadek drogowy, zabójstwo, wypadek w mało zgłoszeń pozwoliło na uznanie szczepionek za bardzo bezpieczne. Lecz eksperci głowią się, czy przy milionie szczepień te liczby przełożą na kilkaset, czy kilka tysięcy powikłań. Monitorowane będą też przypadki śmierci pacjentów po danych o stanie zdrowia zaszczepionych w USA zajmą się trzy uniwersytety medyczne, kilka klinik oraz jeden z działów firmy IBM. Jeśli eksperci zauważą, że wśród zaszczepionych wzrasta odsetek wymienionych potencjalnych powikłań, będzie to sygnał do alarmu i ewentualnej zmiany strategii szczepień. Szczepionka na COVID-19. Monitoring także w PolsceJak poinformował w poniedziałek Grzegorz Cessak, prezes Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, również w Polsce ma powstać system monitorowania zdarzeń po szczepieniu. Lekarze mają informować o niepożądanych skutkach szczepień Inspekcję Sanitarną oraz Główny Inspektorat Nadzoru Farmaceutycznego. Tyle że system informatyczny pozwalający na przesyłanie tych raportów jest w trakcie To nie oznacza, że uznajemy szczepionki za produkt niebezpieczny, ale będą one szczególnie monitorowane - powiedział Cessak na posiedzeniu Komisji Zdrowia w Senacie. Zastrzegł jednak, że polski rząd nie posiada jeszcze oficjalnych informacji od producentów o możliwych działaniach niepożądanych ruszą szczepienia na COVID? Czekajcie na listonoszaZ przekazanych senatorom informacji wynika, że wszyscy Polacy dostaną do domów przesyłki z informacją o możliwym terminie szczepień. Podczas pierwszego szczepienia pacjent od razu zostanie zapisany na termin podania drugiej dawki. Zostaną też przygotowane ulotki o możliwych powikłaniach po większość ekspertów zachęca do szczepień, twierdząc, że korzyści z ochrony przed COVID-19 przeważają nad ryzykiem ewentualnych powikłań, 47 procent ankietowanych Polaków nie chce się zaszczepić, zaś 59,3 proc. Polaków niepokoi się ewentualnymi następstwami szczepienia - jak wynika z najnowszego sondażu IBRIS dla Ludzie dziwią się pośpiechowi we wprowadzeniu szczepień, a tymczasem mamy codziennie kilkaset zgonów z powodu COVID-19. Rozumiem te rozterki. To tak jakby pasażerowie samolotu z płonącym silnikiem zastanawiali się, czy dostępne spadochrony mają aktualny atest bezpieczeństwa i czy na pewno skok jest bezpieczny - mówi dalej dr Ernest Ja bym powiedział: bierzcie spadochron, najwyżej złamiecie sobie nogę przy lądowaniu, ponieważ to bezpieczniejsze niż dalszy lot płonącym samolotem. Natomiast rozumiem obawy ludzi, że ktoś może po prostu bać się skoczyć - dodaje TAKŻE: Strajk Kobiet. Dom Kaczyńskiego jak twierdza. Trzaskowski dosadnie o działaniach policjiOceń jakość naszego artykułu:Twoja opinia pozwala nam tworzyć lepsze treści.
Obszar występowania środkowoeuropejskiego zapalenia mózgu jest bardzo rozległy: sięga od wschodniej Francji po Japonię i od północnej Rosji po Albanię. W Polsce terenem największego zagrożenia jest Warmia, Podlasie, Mazury, Opolszczyzna i Zachodniopomorskie. W Polsce w 2011 roku odnotowano 222 przypadki tej choroby.
Zgłoszono pierwsze przypadki zatorów tętnic mózgu u pacjentów, którzy przyjęli szczepionkę Oxford/AstraZeneca. U osób wieku 30-40 lat doszło do udarów mózgu po kilku dniach lub tygodniach od przyjęcia szczepionki. Jedna osoba zmarła. Opisano trzy przypadki udaru niedokrwiennego u pacjentów, którzy wcześniej przyjęli szczepionkę przeciw COVID-19 firmy AstraZeneca. Udary były spowodowane zatorem w dużych naczyniach doprowadzających krew do po przyjęciu szczepionki Oxford/AstraZenecaDoniesienia o rzadkich przypadkach udaru po przyjęciu szczepionki Oxford/AstraZeneca przeciw COVID-19 pojawiały się już wcześniej, ale jak tłumaczą autorzy nowego opracowania opublikowanego na łamach ''Journal of Neurology Neurosurgery & Psychiatry'', zatory dotyczyły żył, głównie obecnych w mózgu. Osoby, u których występowały, miały zwykle niską liczbę płytek krwi oraz sprzyjające zakrzepom przeciwciała skierowane przeciw teraz przypadki dotyczą niedokrwiennego udaru mózgu spowodowanego zatorem w tętnicy, czyli udaru zwykle najczęściej całej trójki pacjentów doszło do zatoru dużych tętnic prowadzących krew do mózgu, a u dwójki - dodatkowo w żyłach. Wszyscy mieli wyjątkowo niską liczbę płytek oraz przeciwciała przeciw Małopłytkowość, czyli mała ilość płytek krwi. Jak się objawia?Jedną z pacjentek była trzydziestokilkuletnia kobieta, u której sześć dni po szczepieniu pojawił się pulsujący ból głowy po prawej stronie i wokół oka. Pięć dni później obudziła się z uczuciem senności, osłabieniem mięśni lewej połowy twarzy, ramienia i nogi. Pomimo leczenia obejmującego zabieg chirurgiczny kobieta innej pacjentki, przed 40. rokiem życia, 12 dni po szczepieniu pojawił się ból głowy, dezorientacja, osłabienie lewego ramienia i utrata wzroku po lewej stronie. Tym razem z pomocą leczenia udało się uzyskać poprawę stanu pacjentem był czterdziestokilkuletni mężczyzna, u którego trzy tygodnie po szczepieniu pojawiły się problemy z mówieniem oraz rozumieniem mowy. Dzięki leczeniu udało się ustabilizować jego autor pracy, prof. David Werring z UCL Queen Square Institute of Neurology podkreśla więc, że oprócz zakrzepów w żyłach mózgu, spowodowana szczepieniem małopłytkowość może doprowadzić także do zablokowania tętnic podkreślają, że młodzi pacjenci z udarem niedokrwiennym, którzy wcześniej przyjęli szczepionkę Oxford/AstraZeneca, powinni być natychmiast zbadani pod kątem VITT (vaccine-induced immune thrombotic thrombocytopenia - ang. indukowana szczepieniem zakrzepowa małopłytkowość immunologiczna - przyp. red.) i leczeni przez interdyscyplinarny zespół obejmujący specjalistów od hematologii, neurologii, udarów, neurochirurgii i neuroradiologii, którzy wdrożą specjalne podkreślają jednak, że dużo większe ryzyko udaru stwarza zachorowanie na COVID-19. Przekonują, że skutki uboczne szczepionki AstraZeneca są rzadkie, dużo rzadsze niż zakrzepy żylne i udary niedokrwienne spowodowane przez COVID-19. Źródło: PAP,
Sytuacje kliniczne, w których istnieją przeciwwskazania do wykonania niektórych (ale nie wszystkich) szczepień żywych, to: reakcje anafilaktyczne w wywiadzie, zakażenie HIV (np. w stosunku do szczepionki BCG), pierwsze 2 lata po przeszczepieniu szpiku, ciężkie zaburzenia odporności oraz ciąża.

Czy przechorowanie odkleszczowego zapalenia mózgu (KZM) daje trwałą odporność? Czy zaszczepienie przeciwko KZM takiego pacjenta jest wskazane? Fot. Przechorowanie odkleszczowego zapalenia mózgu (KZM) daje trwałą odporność, zatem szczepienie przeciwko KZM pacjenta, który przechorował KZM, jest zbędne. Trzy główne podtypy wirusa KZM – europejski, syberyjski i dalekowschodni – są blisko spokrewnione zarówno genetycznie, jak i antygenowo. Duże podobieństwo antygenowe dotyczy także wirusów dengi, Zachodniego Nilu oraz japońskiego zapalenia mózgu. Badania nad europejskimi izolatami KZM wskazują, że wirus ten jest stabilny w naturalnych warunkach ekologicznych i nie podlega znaczącym zmianom antygenowym, co sprawia, że szczepionki przeciwko KZM są skuteczne wobec wszystkich podtypów szczepów wirusa. Sugeruje się nawet, że istnieje krzyżowa ochrona z wirusem japońskiego zapalenia mózgu. KZM występuje endemicznie w Europie i Azji. Europejski podtyp wirusa występuje głównie w Europie i Rosji, a na wschodzie Rosji dominuje jego syberyjski podtyp. Dalekowschodni podtyp KZM występuje endemicznie w północnych, zachodnich i południowo-zachodnich regionach Chin, w Japonii i dalekowschodniej Rosji. Piśmiennictwo: 1. Dobler G., Erber W., Schmitt TBE-the book. Global Health Press, Singapore, 2017. 2. Kollaritsch H., Krasilnikov V., Holzmann H. i wsp.: Background document on vaccines and vaccination against tick-borne encephalitis (TBE). 3. Ecker M., Allison Meixner T., Heinz Sequence analysis and genetic classification of tick-borne encephalitis viruses from Europe and Asia. J. Gen. Virol., 1999; 80: 179–185 4. Gould Solomon T.: Pathogenic flaviviruses. Lancet, 2008; 371: 500–509 5. Gould Moss Turner Evolution and dispersal of encephalitic flaviviruses. Arch Virol., 2004; supl. 18: 65–84 6. Holzmann H., Vorobyova Ladyzhenskaya i wsp.: Molecular epidemiology of tick-borne encephalitis virus: cross-protection between European and Far Eastern subtypes. Vaccine, 1992; 10: 345–349 7. Takashima I., Morita K., Chiba M. i wsp.: A case of tick-borne encephalitis in Japan and isolation of the virus. J. Clin. Microbiol., 1997; 35: 1943–1947 8. Mansfield Johnson N., Phipps i wsp.: Tick-borne encephalitis virus – a review of an emerging zoonosis. J. Gen. Virol., 2009; 90: 1781–1794 9. Yoshii K., Song Park i wsp.: Tick-borne encephalitis in Japan, Republic of Korea and China. Emerg. Microbes. Infect., 2017; 6 (9): e82

Japońskie zapalenie mózgu. Autorzy: Jacek Wysocki, Jacek Mrukowicz, Weronika Rymer, Agnieszka Wroczyńska. Data aktualizacji: 10 sierpnia 2023. Data weryfikacji: 10 sierpnia 2023. 1. Szczepionki: zawierająca inaktywowane wirusy japońskiego zapalenia mózgu (JEV, szczep SA 14–14–2), namnożone w komórkach Vero (Ixiaro, należąca do Niepożądane objawy poszczepienne. Kiedy się niepokoić? Data utworzenia: 29 października 2018, 18:57. Szczepimy dzieci w dobrej wierze, by zbudować ich odporność na wiele chorób, uchronić przed poważnymi schorzeniami, a nawet śmiercią. Choć w teorii szczepienia niosą same korzyści, zdarza się, że mogą wywołać nieprzyjemne dolegliwości, a niekiedy poważne powikłania. Kiedy i dlaczego należy się niepokoić, a co jest zupełnie normalne? Które objawy poszczepienne są niepokojące? Niepożądane objawy poszczepienne. Które objawy poszczepienne są niepokojące? Foto: Fotolia Niepożądane objawy poszczepienne. Które objawy poszczepienne są niepokojące? Niepożądane odczyny poszczepienne (NOP) to wszystkie negatywne reakcje organizmu na podaną szczepionkę. Najczęściej pojawiają się miejscowe odczyny poszczepienne w miejscu wkłucia, które dość szybko przechodzą same. Odczyny po szczepieniu mogą wynikać z indywidualnych predyspozycji organizmu oraz z nieprawidłowego podania szczepionki lub jej słabej jakości. W miejscu wkłucia możemy się spodziewać niewielkiego obrzęku, zaczerwienienia, a okolica tego miejsca bywa bolesna przy dotyku. Te objawy z reguły mijają dość szybko. Jeśli pojawi się ropień, owrzodzenie lub naciek, należy skontaktować się z lekarzem, ponieważ najprawdopodobniej szczepionka została podana w niewłaściwy sposób. Niepożądane objawy poszczepienne. Które objawy poszczepienne są niepokojące? U większości dzieci występuje gorączka, ból głowy i ogólne złe samopoczucie. Wysypka powinna już zaniepokoić, choć świadczy jedynie o lekkiej reakcji uczuleniowej. Najgroźniejszą reakcją jest bowiem wstrząs anafilaktyczny, do którego w ekstremalnych przypadkach dochodzi tuż po podaniu szczepionki i jest stanem zagrożenia życia. Niektóre dzieci po szczepieniu mają objawy typowe dla choroby, na którą zostały zaszczepione. Z reguły jednak przechodzą je łagodnie. Zobacz także Po szczepieniu mogą także wystąpić niepożądane objawy ze strony układu nerwowego, jak na przykład drgawki. Ale może także dojść do uszkodzenia mózgu (encefalopatia). Po szczepieniu doustnym przeciw poliomyelitis może dojść do tak zwanego poliomyelitis poszczepiennego. Objawia się niedowładami lub porażeniem. Zespół Guillaina-Barrégo także może być powikłaniem poszczepiennym, a skutkuje uszkodzeniem nerwów i niedowładami. Powikłania poszczepienne to również zapalenie mózgu i zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych. Tu sprawa jest już naprawdę poważna. Lekarze zwracają też uwagę na tzw. krzyk niemowlęcy, który rozpoczyna się po kilku godzinach od podania szczepienia i może trwać ponad trzy godziny. Krzyk ten zaliczamy do niepożądanych objawów poszczepiennych. Powikłanie poszczepienne u niemowląt to, tzw. krzyk mózgowy (nieutulony płacz), który rozpoczyna się po kilku godzinach od podania szczepienia. Płacz dziecka może trwać ponad 3 godziny. Inne niepokojące objawy niesie tzw. zespół hipotensyjno-hiporeaktywny. To stan trwający nawet do 36 godzin, objawiający się silnie obniżonym ciśnieniem tętniczym. Zobacz także: Masz ciekawy temat? Napisz do nas list! Chcesz, żebyśmy opisali Twoją historię albo zajęli się jakimś problemem? Masz ciekawy temat? Napisz do nas! Listy od czytelników już wielokrotnie nas zainspirowały, a na ich podstawie powstały liczne teksty. Wiele listów publikujemy w całości. Wszystkie historie znajdziecie tutaj. Napisz list do redakcji: List do redakcji Podziel się tym artykułem: Nagminne zapalenie przyusznic, świnka ( łac. parotitis epidemica, ang. mumps) – choroba wirusowa ludzi dotycząca głównie dzieci w wieku szkolnym, wywoływana przez wirus świnki, objawiająca się w około połowie przypadków bolesnym powiększeniem ślinianek przyusznych. Dzięki wprowadzeniu szczepień ochronnych zachorowalność i
Jeśli kilka dni lub kilka tygodni po szczepieniu przeciwko COVID-19 masz te dolegliwości, zgłoś się do lekarza. Te objawy mogą świadczyć o zakrzepicy, niezwykle rzadkim powikłaniu. Ból głowy, zaburzenia widzenia, bóle w klatce piersiowej, spłycenie oddechu, obrzmienie kończyn oraz bóle w jamie brzusznej, a także osłabienie lub paraliż po jednej stronie ciała, głównie twarzy i kończyn – jeśli takie objawy pojawią się kilka dni lub kilka tygodni po podaniu szczepionki przeciw COVID-19 AstraZeneca, zgłoś się natychmiast do lekarza. Mogą to być objawy zakrzepicy – choroby, która może być bardzo rzadkim powikłaniem związanym ze szczepionką AstraZeneca. Co ciekawe – zdaniem prof. Anthony'ego Hardena, członka brytyjskiego Komitetu ds. Szczepień i Immunizacji (JCVI) – preparat tej firmy nie jest jedynym podejrzanym. Przypadki zakrzepicy (bardzo rzadkie, co trzeba podkreślić!) pojawiły się również po podaniu szczepionki firmy Pfizer oraz Johnson&Johnson. Europejska Agencja ds. Leków (EMA) kilka dni temu poinformowała, że prawdopodobieństwo wystąpienia zakrzepicy po podaniu szczepionki przeciwko COVID-19 firmy AstraZeneca jest możliwe, ale bardzo niskie (1 na 100 tys. przypadków). Agencja nie poznała jeszcze związku przyczynowo-skutkowego, ale zaobserwowała, że choroba ta była częstsza wśród młodych kobiet. EMA zobowiązała producenta szczepionki do umieszczenia w ulotce informacji o zakrzepicy jako bardzo rzadkim powikłaniu po szczepieniu. Jednak podkreśliła, że szczepionka ta jest bezpieczna, skuteczna, a korzyści z jej stosowania są znacznie wyższe niż ryzyko ewentualnych powikłań. Utrzymała więc rekomendacje dla tego preparatu. Szczepienia AstraZeneca w Wielkiej BrytaniiDo tej pory preparatem AstraZeneca przynajmniej w Wielkiej Brytanii zostało zaszczepionych ponad 20 mln osób, z czego – jak podaje brytyjska Agencja Regulacyjna ds. Leków i Opieki Zdrowotnej (MHRA) – zakrzepica zatok żylnych mózgu (CVST) pojawiła się jedynie u 79 osób, z czego 19 osób zmarło. MHRA ocenia zatem, że ryzyko zakrzepicy zatok żylnych mózgu zdarza się w jednym przypadku na 250 tys. szczepień. Nieco większe ryzyko może być u osób młodych. Z tego powodu brytyjski Komitet ds. Szczepień i Immunizacji (JCVI) zadecydował, by osoby przed trzydziestką szczepić innymi szczepionkami przeciwko COVID-19, np. Pfizera lub zakrzepicy po podaniu szczepionki przeciwko COVID-19Zakrzepica zatok żylnych mózgu (CVST) powodowana jest obecnością zakrzepu krwi w zatokach żylnych opony twardej, które odprowadzają krew z mózgu. Może to spowodować ograniczenie dopływu tlenu oraz uszkodzenie mózgu. U osób, które zostały zaszczepione preparatem AstraZeneki, zdarzają się jednak zakrzepy także w innych miejscach, na przykład w żyłach jamy brzusznej lub w tętnicach (odprowadzających utlenowaną krew do narządów wewnętrznych). Skutkiem tych zakrzepów najczęściej są: bóle głowy, zaburzenia widzenia, osłabienie lub paraliż po jednej stronie ciała, głównie twarzy i kończyn, bóle w klatce piersiowej, spłycenie oddechu, obrzmienie kończyn, bóle w jamie brzusznej. Najczęściej dolegliwości te pojawiają się po kilku dniach od zaszczepienia, ale mogą wystąpić też po kilku tygodniach. Dlatego należy je obserwować i w razie wątpliwości zgłosić się do lekarza. Zakrzepica po podaniu szczepionki przeciwko COVID-19 – przyczynyNie ma wciąż pewności, jaki mechanizm kryje się za powstawaniem zakrzepów po podaniu preparatu AstraZeneki, a być może też innych szczepionek przeciwko COVID-19 (przynajmniej tych o podobnym działaniu). U pacjentów, u których doszło do zakrzepicy zatok żylnych mózgu, stwierdzono tzw. małopłytkowość, czyli spadek liczby płytek krwi w układzie krwionośnym, odpowiedzialnych za krzepniecie krwi. Jednocześnie we krwi wykryto obecność specyficznych przeciwciał przeciwko płytkom się, że przeciwciała – zwykle zwalczające infekcje – mogą błędnie powodować sklejanie się płytek krwi i sprzyjać powstawaniu zakrzepów, powstających zresztą w różnych miejscach organizmu. Wymaga to jednak jeszcze sprawdzenia i lepszego zakrzepicy – reaguj szybko!Najważniejsze jest wczesne wykrycie takich zakrzepów, tak by jak najszybciej wdrożyć odpowiednie leczenie. Według prof. Adriana Newlanda, brytyjskiego hematologa, terapia przeciwzakrzepowa zapewnia przeżycie 75 proc. dotkniętych tą przypadłością podkreśla jednak, że takie przypadki występują ekstremalnie rzadko. – Trudno na razie wyrokować, czy są lub nie są one spowodowane szczepieniem – zastrzega w wypowiedzi dla BBC News i dodaje, że gdyby jednak się to potwierdziło, należałoby bacznie przyglądać się pod tym względem także innym szczepionkom przeciwko COVID-19, szczególnie tym, które działają podobnie. Chodzi głównie o tzw. szczepionki wektorowe, wykorzystujące adenowirusa, do których należy szczepionka Johnson&Johnson. Powyższa porada nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku jakichkolwiek problemów ze zdrowiem należy skonsultować się z lekarzem. Źródło: PAP/ BBC News
mlyeZ0f.
  • 4lz96oaug7.pages.dev/19
  • 4lz96oaug7.pages.dev/88
  • 4lz96oaug7.pages.dev/46
  • 4lz96oaug7.pages.dev/94
  • 4lz96oaug7.pages.dev/67
  • 4lz96oaug7.pages.dev/20
  • 4lz96oaug7.pages.dev/42
  • 4lz96oaug7.pages.dev/32
  • zapalenie mózgu po szczepieniu